ประวัติการคิดค้นและการพัฒนาโทรทัศน์
นับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองเป็นต้นมา โทรทัศน์เริ่มมีบทบาทมากขึ้น
โดยเฉพาะทุกบ้านจะต้องมี โทรทัศน์อย่างน้อยหนึ่งเครื่อง
นอกจากนี้ยังแพร่ความนิยมไปในสถาบันการศึกษาในทุกๆ ระดับอีกด้วย ทั้งนี้เพราะโทรทัศน์ให้ทั้งภาพและเสียง
การคิดค้นโทรทัศน์ในยุคแรกๆ นั้น นิปโกว์ ( Nipkow ) นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน
ได้ทำการทดลองส่งภาพโดยใช้หลักการกวาดหรือสแกนภาพ เมื่อปีค.ศ. 1884 ระบบของนิปโกว์
ใช้จานทรงกลมขนาดใหญ่ที่มีรูเล็กๆ อยู่บริเวณขอบโดยรอบ แต่ละรูจะกวาดภาพได้
1 เส้น
ซึ่งจะมีแสงจากเลนส์ฉายผ่านรูของจานที่หมุนอย่างต่อเนื่อง เมื่อครบรอบแล้วก็จะเริ่มใหม่อีก
ด้านหลังของจานนี้จะมีซีเลเนียมโฟโตเซล ( Selenium Photocell ) เป็นตัวรับแสงแล้วเปลี่ยนเป็นสัญญาณไฟฟ้า
จากหลักการของนิปโกว์ที่ค้นพบวิธีทำให้ภาพกวาดเป็นเส้นหรือสแกนบนจอได้ นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นของโทรทัศน์ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
วลาดีเมอร์ เค. ซวอรีกิน ( Vladimir k. Zworykin ) ชาวอเมริกันเชื้อสายรัสเซีย
ได้ผลิตหลอดภาพของกล้องโทรทัศน์ได้สำเร็จเมื่อปี ค.ศ. 1908
ในระหว่างปี ค.ศ. 1929 ถึง ค.ศ. 1935 บริษัทแบร็ด ( Baird Company )
และสถานีวิทยุบีบีซี (BBC) แห่งประเทศอังกฤษได้ประดิษฐ์โทรทัศน์ระบบ 30 เส้นได้สำเร็จโดยใช้หลักของนิปโกว์
ต่อจากนั้นบริษัทแบร็ดก็ได้ประดิษฐ์โทรทัศน์ระบบ 30 เส้นได้สำเร็จ โดยใช้หลักการของนิปโกว์
ต่อจากนั้นบริษัทก็ได้ประดิษฐ์โทรทัศน์ระบบ 60 ,90,120 และ 180 เส้นในเวลาต่อมา
ในปี ค.ศ. 1931 ขณะที่ทางบริษัทอีเอ็มไอ(EMI) กำลังผลิตโทรทัศน์ระบบกลไก (
ระบบนิปโกว์อยู่นั้น ไอแซค ชอนเบริก Isaac Shoenberg)ได้สามารถใช้หลอดเอมิตรอนรับภาพได้
และเป็นการสแกนภาพทางอิเล็กทรอนิกส์แทนการสแกนแบบกลไกได้เมื่อปี ค.ศ. 1934
ในเดือนพฤศจิกายน ปีค.ศ.1936สถานีวิทยุบีบีซีได้พิจารณาระบบของอีเอ็มไอ 405
เส้นมาใช้ และได้ออกอากาศเป็นครั้งแรกเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1937 นับเป็นการใช้สถานีโทรทัศน์สถานีแรกของโลก